سه شنبه 92 مهر 30 , ساعت 12:31 عصر
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد...
وسعت تنهایی ام را حس نکرد ...
در میان خنده ها تلخ من ....
گریه ی پنهانی ام را حس نکرد ....
در هجوم لحظه های بی کسی ....
وسعت تنهایی ام را حس نکرد ...
در میان خنده ها تلخ من ....
گریه ی پنهانی ام را حس نکرد ....
در هجوم لحظه های بی کسی ....
درد بی کس ماندنم را حس نکرد .....
انکه با آغاز من مانوس بود ....
انکه با آغاز من مانوس بود ....
لحظه ی پایانی ام را حس نکرد ....
نوشته شده توسط دریا | نظرات دیگران [ نظر]
